zaterdag 26 augustus 2017

Ruzie om demontage zonnepanelen in Jubbet ad-Dib

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2017/08/25/ruzie-om-demontage-zonnepanelen-jubbet-ad-dib/

 

– Door Tjalling. –

 

Recent heeft Israël een Nederlands ontwikkelingsproject op de Westelijke Jordaanoever gesloopt. Het gaat om 96 zonnepanelen en andere apparatuur, bestemd voor de elektriciteitsvoorziening van het Palestijnse dorp Jubbet ad-Dib. Bij alle publicaties over dit onderwerp werd de kant van Israël opnieuw onvoldoende toegelicht. In diverse artikelen hierover werd vooral gesproken over het op verschillende manieren uit te leggen begrip ‘sloop’, maar Joop.nl ging nòg een stapje verder en kopte met: ‘Israël vernietigt wéér hulpproject in Palestina’.

 

Nederland heeft In 2016 ongeveer 500.000 euro betaald om het kleine Jubbet ad-Dib (162 inwoners in 2007 en niet op het elektriciteitsnet aangesloten) met zonnepanelen en andere apparatuur van stroom te voorzien. Een half miljoen Euro bestemd voor zonnepanelen is geen gering bedrag. Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag was woedend om de sloop en had per direct ernstig geprotesteerd bij de Israëlische autoriteiten en aangedrongen op teruggave van de goederen. Nadat premier Rutte de Israëlische premier Netanyahu persoonlijk over deze kwestie had opgebeld, zijn die panelen inderdaad teruggegeven.

 

Bijna een half miljoen Euro is dus niet niks. Men moet als verantwoordelijke partij voor die sloop gegronde argumenten hebben om zo’n duur project te demonteren. Die had Israël waarschijnlijk wel, maar dat bleek niet uit de berichtgeving in de media. Die bleef beperkt tot de melding over inbeslagname en sloop door Israël omdat er geen bouwvergunning voor zou zijn, plus de uitspraken van de ministers Koenders, BuZa en Ploumen, Ontwikkelingssamenwerking in antwoord op de Kamervragen van het CDA en de VVD. Volgens de bewindslieden zou uit de praktijk blijken dat Israël ‘niet of nauwelijks vergunningen afgeeft’, en ‘een Nederlandse poging om bij wijze van proef vergunningen te krijgen voor een project niet tot een positief resultaat heeft geleid’. Hieruit zou al snel de conclusie getrokken kunnen worden dat Israël gewoon niet meewerkt aan het ontwikkelen van hulpprojecten op de Westelijke Jordaanoever, wat ten koste gaat van onschuldige Palestijnse bewoners die toch al zo lijden onder ‘de bezetting’ en de verdeeldheid van hun eigen bestuur.

De vraag waaròm Israël geen bouwvergunningen verstrekt is volstrekt niet aan bod gekomen in de media. Het verkrijgen van een bouwvergunning van Israël voor hulpprojecten voor Palestijnen, gefinancierd door EU–landen is niet makkelijk. Waarschijnlijk is dat – mede – een gevolg van een maatregel die Israël enkele jaren geleden heeft genomen, namelijk het stoppen van elke vorm van samenwerking met officiële vertegenwoordigers van de landen van de Europese Unie in delen van de West Bank: het C-gebied. Dit gebied werd, zoals in de Oslo Akkoorden is vastgelegd, in 1993 onder Israëlisch bestuur geplaatst en valt sindsdien tot nader order onder de bevoegdheid van het Israëlische ministerie van Defensie. In 2013 heeft de toenmalige Israëlische minister van Defensie Moshe Ya’alon instructies gegeven aan de IDF en aan de COGAT om die samenwerking in het C-gebied te stoppen.

 

De instructies waren, en zijn, bedoeld voor de EU-vertegenwoordigers die werken aan humanitaire projecten in het C-gebied. In de andere gebieden op de West Bank, het A-gebied (volledig onder Palestijnse controle) en het B-gebied (waarin gedeelde controle van de Palestijnse Autoriteit en Israël) zal de Israëlische regering en de IDF wel blijven samenwerken met de vertegenwoordigers van de EU-landen. Waarschijnlijk volgden deze instructies van minister Ya’alon op het besluit van de 28 lidstaten van de Europese Unie op 16 juli 2013 om Israël een verhulde economische boycot op te leggen voor met name producten die worden gemaakt voorbij de Groene Lijn. Op elke actie volgt nu eenmaal een reactie.

 

Israël wil uiteraard niet dat zijn soevereiniteit wordt geschonden. Echter de EU keurt ’de bezetting door Israël’ van de hele Westoever af en zal dat blijven doen. Er is dan ook sprake van een enorm verschil van politieke inzichten en standpunten. Of wel, een kloof die niet zomaar overbrugd zal worden. Totdat er een definitieve vredesregeling tot stand is gekomen tussen Israël en de Palestijnen, waarbij de grenzen tijdens rechtstreekse onderhandelingen zijn vastgesteld, blijft het gehele C-gebied onder Israëlisch gezag vallen.

Om terug te keren naar Jubbet adh-Dhib, ook dat dorpje ligt in het C-gebied. Van samenwerking tussen de EU en Israël zal daar dan ook geen sprake zijn totdat er in de toekomst een vredesregeling tot stand zal zijn gekomen waarbij dit plaatsje definitief Palestijns gebied wordt. Tenslotte: De ‘boosheid’ waarmee BuZa in Den Haag reageerde moet eerder vanuit politieke motieven te verklaren zijn dan vanuit oprechte verontwaardiging.


Wikipedia: Jubbet adh-Dhib