zaterdag 21 mei 2016

Obstakels vredesonderhandelingen Israel en Palestijnen

 

Op 3 juni wordt er in Parijs vergaderd over het Israelisch-Palestijnse conflict, maar zonder de partijen zelf. Het zou vooral gaan om het inventariseren van “de belangrijkste uitgangspunten voor vredesbesprekingen”, volgens onderstaand bericht. Reuters meldt: “Diplomats say the meeting will package all the economic incentives and other guarantees that various countries have offered in previous years to create an agenda for an autumn peace conference.” Oftewel het zou meer gaan om wat de rest van de wereld kan en wil bijdragen om een vredesakkoord haalbaar te maken.

 

De toetreding van niet de Zionistische Unie maar Yisrael Beiteinu tot de regering van Netnayahu maakt een herstart van de 2 jaar geleden gestrande onderhandelingen niet waarschijnlijker. Met de huidige Israelische en Palestijnse regeringen lijken vredesconferenties vooral verspilde moeite, helaas.

 

Wouter

____________

 

 

Nieuwe obstakels vredesonderhandelingen Israel en Palestijnen

http://www.cidi.nl/nieuwe-obstakels-vredesonderhandelingen-israel-en-palestijnen/

IN ISRAEL / BY AVIV DE POEL / ON 19/05/2016 AT 16:38 / TAGS: EGYPTE, FRANKRIJK, PALESTIJNEN, VREDESONDERHANDELINGEN,VS

 

Egypte wil opnieuw een rol spelen in besprekingen tussen Israel en de Palestijnen. Of het Egyptische initiatief de nieuwe ontwikkelingen in de Israelische politiek overleeft, blijft afwachten. Ook de Franse vredesconferentie, waar Egypte eveneens deel van uit maakt, is intussen uitgesteld. Twee dagen geleden berichtten Israëlische media dat premier Netanyahu (Likoed) en oppositieleider Herzog (Zionistische Unie) als onderdeel van coalitiebesprekingen tussen die twee met de Egyptische president Al-Sisi zouden spreken om het vredesproces met de Palestijnen te bespoedigen. Of de Egyptische poging overeind blijft is onzeker: het lijkt erop dat Netanyahu de samenwerking zoekt bij de rechtsere Avigdor Lieberman, die mogelijk de nieuwe minister van defensie wordt.

Franse Conferentie
Egypte stapte met zijn initiatief in het gat dat ontstond door het uitstellen van de ‘Franse vredesconferentie’. Die conferentie was een idee van de voormalige Franse minister van Buitenlandse zaken, die het bij voorbaat tot mislukken doemde door aan te kondigen dat Frankrijk, als deze poging mislukte, ‘Palestina’ zou erkennen. Dat ultimatum lijkt intussen van de baan. De door Frankrijk geleide conferentie van 20 landen, zonder de direct betrokken partijen, moest op 30 mei de belangrijkste uitgangspunten voor vredesbesprekingen inventariseren. 
De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken John Kerry heeft echter laten weten dat hij die dag niet aanwezig kan zijn. Het Franse kabinet wil de conferentie uitstellen tot de eerste week van juni; of Kerry dan wel aanwezig kan zijn is vooralsnog niet zeker.
Hoewel Israël het Franse voorstel niet direct heeft verworpen, staat premier Netanyahu kritisch tegenover het plan. ‘De enige manier om vrede tussen Israël en de Palestijnen te bevorderen is door rechtstreekse onderhandelingen’, aldus Netanyahu.
De Palestijnse premier Rami Hamdallah omarmt juist het Franse initiatief. Hij meent dat ‘de ervaring heeft geleerd dat rechtstreekse onderhandelingen met de huidige rechtse Israëlische regering ineffectief zijn gebleken’.

Egypte
Intussen maakte de Egyptische president Al-Sisi woensdag bekend dat Egypte bereid is te bemiddelen tussen Israël en de Palestijnen. Verwijzend naar het vredesakkoord tussen Israël en Egypte, dat ‘niemand ooit had verwacht’, sprak hij de hoop uit op ‘een nieuw hoofdstuk in de vredesonderhandelingen in de regio’ en een vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen. 
Netanyahu verwelkomt Al-Sisi’s rooskleurig perspectief op het conflict: “Israel wil de stabiliteit in de regio te bevorderen door goedlopend diplomatiek proces, samen met Egypte en andere Arabische staten.” Ook de Palestijnse president Mahmoud Abbas prees de woorden van Al-Sisi.

Foto: John Kerry en Abdul Fatah Al-Sisi in 2013. Bron: Wikipedia

 

Antisemitisme binnen de Britse Labourpartij (IMO)

 

 

Ken Livingstone in 2008 (bron: World Economic Forum / Wikimedia Commons)

 

 

http://www.israel-palestina.info/actueel/2016/05/20/antisemitisme-binnen-britse-labourpartij/  

= IMO Blog = 

Eind april is oud burgemeester van Londen Ken Livingstone geschorst door de Britse Labour partij, zo meldden verschillende media. Hij had beweerd dat Hitler een zionist was en gesuggereerd dat er een joodse samenzwering bestaat die de Labour Partij wil beschadigen, aldus de Volkskrant. In een interview had hij gezegd dat alles wat Hitler deed uiteindelijk wettelijk was, ook de Holocaust. Dit zei hij ter verdediging van Kamerlid Naz Shah, die op haar beurt sympathie had getoond voor het ‘idee’ om Israel naar de VS te verplaatsen en de Israelische Joden daarheen te deporteren. Ook zij werd geschorst. Eind vorige maand werd een speciale commissie benoemd die onderzoek moet doen naar racisme binnen de partij, waaronder antisemitisme.

Livingstone had onlangs gezegd dat Israels stichting een grote ramp was en dat het beter was geweest als alle Joodse vluchtelingen indertijd in de VS en het VK waren opgenomen. Hij gaf Israel ook de schuld van de vele spanningen in het Midden-Oosten, het risico van meer oorlogen, en de opkomst van terroristische groeperingen.

Het is niet de eerste keer dat Livingstone over de schreef ging. De Volkskrant schreef eind vorige maand:

In 2006 was hij korte tijd geschorst als burgemeester nadat hij een joodse journalist van The Daily Mail een ‘concentratiekampbewaker’ had genoemd. Een jaar eerder had hij voor opschudding gezorgd door de imam Yoessoef a–Qaradawi op het stadhuis te omhelzen, ondanks het feit dat deze gast onder meer had opgeroepen tot het vermoorden van joden, alsmede het mishandelen van vrouwen en homoseksuelen. 

Hij was zoals hierboven al blijkt niet het enige Labourlid dat over de schreef is gegaan. Naz Shah had naast haar steun voor het verplaatsen van Israel en de daar levende Joden, mensen opgeroepen op haar te stemmen omdat de ‘Joden zich verzamelen’, en verwezen naar een blog over een Joodse samenzwering en beaamd dat alles wat Hitler deed legaal was, aldus de Volkskrant. De krant meldde verder:

Leden van de Labour-afdeling op Oxford waren onlangs in opspraak gekomen omdat ze joodse studenten routinematig afschilderen als ‘zio’s’. In Luton meldde Labour-raadslid Aysegul Gurbuz via sociale media dat Hitler ‘de grootste persoon uit de geschiedenis’ is en dat het tijd is dat Iran de staat Israël op nucleaire wijze van de kaart veegt. Hangende een onderzoek naar deze gedachten is ze geschorst door de partij. Voormalig Labour-kandidaat Vicky Kirby had Hitler een ‘zionistische God’ genoemd en erop geattendeerd dat joden ‘grote neuzen’ hebben. 

De lijst met incidenten is uiteraard nog veel langer, zo lang dat ook in Britse kranten die niet bepaald als Israel vriendelijk te boek staan, er een discussie woedt over het antisemitisme probleem bij Labour. In een bijzonder scherpe bijdrage wordt de dubbele maatstaf die velen binnen links tegenover Israel hanteren, gehekeld:

Let’s imagine for just a moment that a small but vocal section of the left was consumed with hatred for one faraway country: barely an hour could pass without them condemning it, not just for this or for that policy, but for its very existence, for the manner of its birth, for what it represented. And now let’s imagine that this country was the only place in the world where the majority of the population, and most of the government, were black.

You’d expect the racist right to hate such a country. But imagine it was that noisy segment of the left that insisted it would be better if this one black country had never been created, that it was the source of most of the conflict in its region, if not the world. That its creation was a great historical crime and the only solution was to dismantle it and the people who lived there should either go back to where they – or rather, their grandparents or great-grandparents – had come from; or stay where they were and, either way, return to living as a minority once more. Sure, living as a minority had over the centuries exposed them to periodic persecution and slaughter. But living as a majority, in charge of their own destiny – well, black people didn’t deserve that right.

And now imagine that the people who said all these things insisted they had nothing against black people. On the contrary, they were passionately against all forms of racism. In fact it was their very anti-racism that made them hate this one black country. Their objection was only to this country, its conduct and its existence, not to black people themselves. You surely were only inventing this horrible accusation of racism to divert attention from the wicked black country and its multiple crimes.

Dat zou, om het voorzichtig uit te drukken, niet erg geloofwaardig overkomen. Juist binnen links wordt altijd gezegd dat vrouwen het beste kunnen bepalen wat seksisme is, zwarten wat racistisch, en homo’s wat homofoob is. Alleen bij Joden gaat dat niet op, want als zij zeggen dat iets antisemitisch is roepen sommigen binnen links al gauw dat antisemitisme met kritiek op Israel wordt verward en dit een tactiek is om critici de mond te snoeren.

De haat tegen Israel gaat bij sommigen heel ver, en zou bij ieder ander land en volk (want het is natuurlijk lastig en gekunsteld om Israel en Joden als twee compleet verschillende zaken te zien) tot verontwaardiging leiden. Stel dat binnen rechts en vooral extreemrechts dat ene zigeunerlandje of Indianenstaatje of het Zuid-Afrika waar de zwarten nu zichzelf regeren tot speerpunt van kritiek wordt gemaakt, waar men onophoudelijk tegen ageert en sancties tegen wil doorvoeren etc., dan zou dat vanzelfsprekend racistisch worden genoemd. Daar zijn de uitspraken over Hitler die diverse Labourleden deden (vanwaar die behoefte de man die verantwoordelijk is voor de moord op 6 miljoen Joden, maar ook een vijand van de Britten was in de oorlog, te prijzen of zijn daden te rechtvaardigen dan wel te bagatelliseren?) niet eens meer voor nodig.

Toch is het voor velen, ook buiten de pro-Palestina scene, bepaald geen uitgemaakte zaak of het voortdurend ageren tegen Israel wel zo verkeerd of ook antisemitisch is, of dat het gaat om moedige mensen die een oud taboe willen doorbreken. Nog steeds heerst het absurde idee dat kritiek op Israel erg moeilijk ligt vanwege de Holocaust, en dat ‘zionisten’ (dit is meer een scheldwoord geworden dan een neutrale aanduiding voor mensen die vinden dat Israel recht van bestaan heeft en een fair hearing verdient) daar handig misbruik van maken door alle critici, hoe fair ook, in diskrediet te brengen. Nou helpt het niet mee dat een deel van de pro-Israel scene, in navolging van de anti-Israel scene, is geradikaliseerd en inderdaad tegenstanders te pas en onpas uitmaakt voor alles wat lelijk is, waaronder antisemitisme. Maar hoe blind moet je zijn om geen verschil te zien tussen kritiek op de bezetting, op bepaalde legeroperaties en andere zaken die ook veel Israeli’s hekelen, en het voortdurend zwartmaken van Israel en haar verantwoordelijk houden voor de onrust in de regio en zelfs het ontstaan van IS?

Dat juist links zo mild oordeelt over het laatste, en dit vaak als legitieme en zelfs nuttige Israel kritiek ziet, baart zorgen en heeft geleid tot de excessen die we nu zien binnen de Labourpartij. Het betwisten of ontkennen van Israels bestaansrecht en zelfs de vergelijking met het symbool van het kwaad, de nazi’s, schuurt tegen antisemitisme aan maar heeft onterecht een imago van harde maar niet geheel onterechte kritiek. Ook in Nederland lijkt er steeds meer begrip en tolerantie te zijn voor radikale antizionisten als Abu Jahjah, Appa, Al Jaberi en anderen, zowel allochtoon als autochtoon. Dat deze mensen geregeld de grens met antisemitisme oversteken en soms openlijk oproepen tot geweld tegen ‘zionisten’ roept met name verontwaardiging op vanuit pro-Israel zijde; daarbuiten is men over het algemeen mild.  In de volgende bijdrage ga ik dieper in op de oorzaken hiervan, en de rol van links.

Ratna Pelle

 

woensdag 18 mei 2016

Yisrael Beiteinu treedt waarschijnlijk toe tot coalitie Netanyahu

 

Yisrael Beiteinu van Avigdor Lieberman lijkt tot de rechtse coalitie van Netanyahu toe te treden, en Bibi offert daar zelfs zijn partijgenoot Moshe Ya’alon voor op als minister van Defensie.

De Zionistische Unie, die eerder met Bibi onderhandelde over toetreding tot de coalitie, heeft daarmee het nakijken en haar leider Isaac Herzog krijgt daarop veel kritiek van zijn partijleden.

 

Of Bibi ook gaat toegeven betreffende de door de Lieberman gewenste invoering van de doodstraf voor terroristen is nog de vraag. Naast de gebruikelijke discussie tussen voor- en tegenstanders van de doodstraf, speelt in Israel nog mee dat al meermaals veroordeelde zware terroristen zijn vrijgelaten in ruil voor ontvoerde Israeli’s of zelfs voor de lichamen van omgekomen Israeli’s, of ook voor andere Palestijnse ‘concessies’ zoals hervatting van vredesbesprekingen. Dit zorgde binnen Israel vaak voor ophef en discussie; executie van de ergste terroristen zou dit dilemma wel grotendeels oplossen....

 

Wouter

____________

 

Liberman accepts Netanyahu offer to be defense minister; Ya'alon out 

Negotiations between the premier and his former foreign minister appear to be in the advanced stages.

http://www.jpost.com/Israel-News/Politics-And-Diplomacy/Liberman-Netanyahu-hasnt-made-coalition-offer-to-Yisrael-Beyteinu-but-if-he-does-well-listen-454271

 

Moshe Ya'alon (R) shakes hands with Avigdor Liberman at the Knesset in Jerusalem. (photo credit:REUTERS)

 

Yisrael Beytenu chief Avigdor Liberman has agreed to Prime Minister Benjamin Netanyahu's offer to supplant Moshe Ya'alon as Israel's next defense minister.

Netanyahu and Liberman agreed on Wednesday to form negotiating teams whose mandate will be to finalize the terms of a deal that would expand the Likud-led governing coalition.

News of the agreement between Liberman and Netanyahu was first reported by Ben Caspit, the senior political commentator for The Jerusalem Post's Hebrew-language corporate sister publication Ma'ariv.

"The meeting was business-oriented and it was held in a positive atmosphere," the Likud said in a statement. "The prime minister is updating the heads of the coalition partners on the details."

Netanyahu and Liberman are trying to bridge the remaining gaps separating the two sides from coming to agreement on the latter's entry into the coalition.

In order to entice Liberman to join the government, Netanyahu offered to name him defense minister while also offering his party the immigrant absorption portfolio. Liberman has accepted the offer, and further talks are considered a mere formality.


Earlier on Wednesday, a Hebrew-language Internet news report said that Netanyahu was expected to dismiss Ya'alon from his position as defense minister in order to pave the way for Liberman.

The report by the Walla! news site, which said that Netanyahu has kept Ya'alon abreast of the latest developments, was denied by aides to both Netanyahu and Ya'alon.

The Netanyahu-Liberman meeting comes after Liberman said in a press conference earlier on Wednesday that he was prepared to enter the coalition if he was given the defense portfolio and promised government support of legislation to implement the death penalty for terrorists, among other demands.

News that Netanyahu was holding coalition negotiations with Liberman angered Zionist Union leader Isaac Herzog, who had been mulling a possible entry into a unity government with Netanyahu.


Herzog said Wednesday that Netanyahu can't negotiate with both Zionist Union and Yisrael Beytenu at the same time, and must choose between "madness and sanity." "Until [Netanyau] decides, we will not conduct parallel negotiations, I do not work according to Liberman's schedule, I go with my terms," Herzog said at a press conference at the Park Hotel in Jerusalem.

His remarks came after Liberman's press conference at the Knesset.

"If Netanyahu wants to join the coalition with Liberman he can, we will dismantle the opposition, and if he respects the demands we will join," Herzog said.

"The decision is between the crazy and the sane, between prosperity and political siege. I understand why the Right is stressed, I listened to [Egyptian President Abdul Fatah] Sisi yesterday, we have a historic chance for a tremendous development. The responsibility currently falls on Benjamin Netanyahu," Herzog added.

Netanyahu invited Liberman to meet on Wednesday afternoon to discuss the possibility of joining the coalition after Liberman stated his conditions for joining the government. The meeting was planned shortly after Liberman dared Netanyahu to engage in serious coalition talks to add his party to the government in a press conference at the Knesset.

The move is seen as another attempt by the premier to expand his coalition, which currently comprises a slim majority of 61 MKs.

Liberman denied a report that he met last week with Netanyahu and that the prime minister offered him the defense portfolio and support for key Yisrael Beytenu-sponsored legislation. He said he heard such offers only from the press and "self-appointed mediators" who did not represent Netanyahu.

"If the defense portfolio, pension reforms, and the death penalty bill are truly on the table, there is what to talk about," Liberman said. "But we won't talk in the middle of the night. The offers must be official and on the table. The prime minister has my phone number." 

Liberman appeared to backtrack on demands he made in a March 21 press conference on matters of religion and state following an appeal by Shas leader Arye Deri to join the coalition. He listed 30 demands at the time, including drafting more yeshiva students and allowing the recognition of civil unions.

"We don't intend to whitewash the entrance of the Zionist Union to the coalition," Liberman said. "We know we can't get 100% of our demands. We realize the haredim are part of the coalition. We were part of governments with the haredim (ultra-Orthodox) before." 

Liberman appeared to give another reason for his interest in joining the government when he said his party would not support Joint List head Ayman Odeh becoming the head of the opposition. The key post and the regular security briefings that come with it could go to an Arab MK for the first time if the Zionist Union enters the coalition, instead of Yisrael Beytenu.

Asked about his recent statement calling Netanyahu "a liar, cheater, and crook," he said "With all due credit to personal issues, they aren't relevant." Likud minister Ze'ev Elkin immediately responded by calling upon Netanyahu to conduct expedited coalition talks with Yisrael Beytenu.

"It is better a stable government with the nationalist camp as we promised the voters than forming a fake unity government that will not be stable and will harm the Likud, the nationalist camp, and the trust of the voters in the political system." 

In addition, Tourism Minister Yariv Levin (Likud) said that expanding the coalition is achievable, calling on Liberman to "come and complete negotiations today already." 

Levin spoke as if Yisrael Beytenu joining the coalition was only a matter time. "The great effort we have made for months to bring Liberman to truly consider entering the government and bringing six mandates back to the Right has succeeded and I welcome it." 

Levin said that the government "intends to hold real and quick negotiations in order to conclude the matter without delay." 

There was never a justification for Yisrael Beytenu not to be in the government, he said. "This can be finished in a matter of hours in order to establish a stable, nationalist government that will stand up for its principles in the name of the voters." 

Transportation Minister Yisrael Katz also welcomed the possible entry of Yisrael Beytenu into the coalition, saying that the party was "a natural partner for a nationalist government led by the Likud." 

Gil Hoffman contributed to this report.