Khamenei: Akkoord met Westen leidt tot het uiteindelijke doel (Missing Peace)

 

Het komt misschien niet echt als een verrassing dat Missing Peace het standpunt van Netanyahu verdedigt, maar de citaten van Iraanse politici die worden gegeven zijn zeer verontrustend.

De Iraanse president Rouhani verklaarde dat de vijanden van Iran, die de wereld een Iran fobie probeerden aan te praten hebben verloren. Dat was een duidelijke verwijzing naar de Israëlische regering.  Ook zei hij dat 'de verrijkingsactiviteiten zullen doorgaan zoals in het verleden' en dat het akkoord betekent dat de Iraanse nucleaire rechten nu zijn erkend.

De Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Zarif zei al in Geneve, na de ondertekening van het akkoord, dat "het proces van verrijking van Uranium 20% (dat in korte tijd kan verder worden verrijkt tot 90% ,het materiaal dat nodig is voor een nucleair wapen) zal worden voortgezet gebaseerd op de plannen die Iran al had…….". Ook zei Zarif dat het plutonium project in Arak 'zal worden voortgezet langs dezelfde lijnen als in de huidige situatie'.

 

Enige dagen voor de ondertekening van het akkoord in Geneve bedreigde ayatollah Khamenei Israel in voor hem ongekende bewoordingen. Hij noemde de regering van Israel " Sag-e haar-e najess", wat een hondsdolle onreine hond betekent, een van de meest grove beledigingen in Farsi.

Hij zei dat Israel verzwakt is en gedoemd is te verdwijnen. In dezelfde toespraak tot de Basij strijdkrachten sprak Khamenei over de besprekingen in Geneve. Hij zei dat de onderhandelingen 'zachte vormen van gymnastiek zijn in de manoeuvre in de richting van het uiteindelijke doel'.

Of het echt 1938 is zoals sommigen beweren betwijfel ik, maar feit is wel dat Iran eerder VN inspecteurs heeft misleid en zich niet aan internationale afspraken hield. De uitspraken van Iraanse leiders stemmen dan ook niet hoopvol. Hopelijk zit de internationale gemeenschap er bovenop en maakt duidelijk dat Iran niet alleen heeft gewonnen, maar ook verplichtingen heeft en beloftes heeft gedaan waar het aan gehouden zal worden. 

 

RP

----------

 

Khamenei: Akkoord met Westen leidt tot het uiteindelijke doel

http://missingpeace.eu/nl/2013/11/khamenei-akkoord-met-westen-leidt-tot-het-uiteindelijke-doel/

Door Missing Peace 

 

Onderhandelaars na ondertekening van Geneve akkoord

De Amerikaanse nieuwssite " The Jewish Press" schreef zondag 24 november boven een artikel over de overeenkomst tussen Iran en zes wereldmachten in Geneve het volgende: "Het is september 1938, het aftellen naar 1939 is begonnen".

Dat was een verwijzing naar het akkoord tussen de Britse premier Chamberlain en Adolf Hitler aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog.  Dat akkoord dat volgens Chamberlain vrede had moeten brengen (peace in our time), werd door Winston Churchill die, toen nog in de oppositie zat, als volgt omschreven:

"Wij hebben een nederlaag geleden zonder oorlog en de consequenties van die nederlaag zullen verstrekkende historische gevolgen hebben. Denk niet dat dit het einde is, het is slechts het begin van de misrekening. Het is de eerste slok uit een bittere drinkbeker".

Churchill werd door niemand serieus genomen toen hij deze uitspraak deed. Hij was een eenling, een roepende in de woestijn die toen nog werd behandeld als een spelbreker.

De positie van premier Netanyahu van Israel lijkt na de ondertekening van het akkoord over het Iraanse nucleaire programma op die van Churchill indertijd.  Terwijl de Amerikaanse president Barack Obama haast euforisch was en zei dat het akkoord 'een nieuw pad betekent naar een meer veilige wereld', verklaarde Netanyahu dat 'de wereld een gevaarlijker plaats was geworden omdat het meest gevaarlijke regime in de wereld een behoorlijke stap richting het verkrijgen van het meest gevaarlijke wapen in de wereld had genomen' (Netanyahu tijdens de wekelijkse kabinetsvergadering afgelopen zondag).

Wie heeft er gelijk? De Amerikaanse president en diplomaten zoals Catherine Ashton die als EU commissaris direct verantwoordelijk was voor het afsluiten van het akkoord, of de Israëlische premier en met hem het grootste deel van het Israëlische publiek en de Arabische golfstaten die Israëls zorg over de deal met Iran delen.

Om die vraag te beantwoorden lijkt een analyse van het akkoord en de ontwikkelingen in Iran de afgelopen week de beste oplossing.

De letterlijke tekst van het akkoord laat zien dat de zes wereldmachten in feite afstand hebben genomen van alle VN resoluties waarin werd geëist dat Iran zou stoppen met het verrijken van uranium. Verder blijkt dat geen enkel onderdeel van het Iraanse nucleaire programma geschrapt moet worden. Er is slechts sprake van bevriezing van de diverse onderdelen en het gedeeltelijk omvormen van  verrijkt uranium 20 %.  Het gevolg van deze bevriezing is dat de tijd die Iran nodig heeft om uit te breken naar een atoombom verlengd wordt met enkele weken. Het verscherpte toezicht door de IAEA wil niet zeggen dat Iran nu niet meer in staat is om ongemerkt uit te breken. Het is immers herhaaldelijk gebleken dat Iran geheime programma's had waar de IAEA niet van op de hoogte was. (een voorbeeld is de opwerkingsfaciliteit in Fordo).

In ruil voor de (wat Netanyahu noemt cosmetische)Iraanse concessies wordt een deel van het sanctieregime tegen Iran versoepeld. Volgens de Verenigde Staten is het pakket sancties dat wordt opgeheven of versoepeld 7 miljard dollar waard. Volgens analisten zou dat de Iraanse economie, die op instorten staat, kunnen redden.

Het akkoord wordt in Iran vooral gezien als een overwinning op Israel en als een Westerse erkenning van de Iraanse nucleaire rechten.

De Iraanse president Rouhani verklaarde dat de vijanden van Iran, die de wereld een Iran fobie probeerden aan te praten hebben verloren. Dat was een duidelijke verwijzing naar de Israëlische regering. Ook zei hij dat 'de verrijkingsactiviteiten zullen doorgaan zoals in het verleden' en dat het akkoord betekent dat de Iraanse nucleaire rechten nu zijn erkend.

De Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Zarif zei al in Geneve, na de ondertekening van het akkoord, dat " het proces van verrijking van Uranium 20% (dat in korte tijd kan verder worden verrijkt tot 90% ,het materiaal dat nodig is voor een nucleair wapen) zal worden voortgezet gebaseerd op de plannen die Iran al had……". Ook zei Zarif dat het plutonium project in Arak 'zal worden voortgezet langs dezelfde lijnen als in de huidige situatie'.

Het hoofd van het Iraanse bureau voor atoomenergie Akbar Salehi, verklaarde dat het akkoord geen schade had toegebracht aan de structuur en organisatie van het nucleaire programma. Hij sprak overigens andere taal dan Zarif over de verrijking van uranium 20%. Hij zei dat Iran onder het akkoord uranium verrijking tot 20% zal voorkomen.

Dit zijn de eerste tekenen dat Iran opnieuw zal proberen om verwarring te stichten over haar nucleaire activiteiten.

Het is dit bedrog over de werkelijke aard en de voortgang van het nucleaire programma dat Iran in staat stelde om het materiaal voor een eerste atoombom te produceren (de voorraad uranium 20% die Iran nu bezit wordt geschat op ca. 200 kilo) ondanks voortdurende buitenlandse druk. In 2006 leidde het Iraanse bedrog bijvoorbeeld tot VN resolutie 1696 waarin de ervaringen van de IAEA werden omschreven met het Iraanse bedrog.

Israel heeft echter nog andere redenen om sceptisch te zijn over het akkoord met Iran.

Enige dagen voor de ondertekening van het akkoord in Geneve bedreigde ayatollah Khamenei Israel in voor hem ongekende bewoordingen. Hij noemde de regering van Israel " Sag-e haar-e najess", wat een hondsdolle onreine hond betekent, een van de meest grove beledigingen in Farsi.

Hij zei dat Israel verzwakt is en gedoemd is te verdwijnen. In dezelfde toespraak tot de Basij strijdkrachten sprak Khamenei over de besprekingen in Geneve. Hij zei dat de onderhandelingen 'zachte vormen van gymnastiek zijn in de manoeuvre in de richting van het uiteindelijke doel'.

Khamenei's woorden werden genegeerd door de media buiten Israel en door de onderhandelaars in Geneve.  Ook de Iraanse rol in het conflict in Syrië bleef buiten de besprekingen.  De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken bevestigde dit.

In Israel maar ook in landen zoals Saoedi Arabie wordt nu gevreesd dat de Iraanse invloed in de regio slechts zal toenemen. Dit gebeurt op het zelfde moment dat de positie van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten steeds verder wordt verzwakt en de onrust in de Arabische landen voortduurt.

Het lijkt daarom op zijn minst voorbarig om te verklaren dat met het akkoord in Geneve de wereld een meer veilige plaats is geworden.