woensdag 9 november 2011

Tegenlicht: de Israel lobby en de Kristallnachtherdenking

 
Een vierdelige reactie op de Tegenlicht uitzending van 17 oktober over de zogenaamd almachtige Israel-lobby.
 
Zie ook de eerdere delen:
 
Vanavond vonden in Amsterdam niet één maar twee Kristallnachtherdenkingen plaats.
Enkele commentaren op de herdenking van vorig jaar:
 
 
-----------------------
 
 

IMO Blog, 2011


Zoals eerder vermeld werd in de Tegenlicht uitzending van 17 oktober de pro-Israëllobby met extreem rechts in verband gebracht. Bij het CIDI heeft namelijk ook een PVV'er gewerkt, Wim Kortenoeven. Dus daar is het bewijs: we hebben met een gevaarlijke extreemrechtse club te maken. Directeur en boegbeeld van het CIDI Ronny Naftaniel is een echte PvdA man en de gematigdheid zelve, maar dat deed er even niet toe. Het CIDI bepleit, ondanks Kortenoeven, al sinds jaar en dag de tweestatenoplossing en zet zich in voor een dialoog en goede verstandhouding tussen Marokkanen en Joden in Nederland. Het CIDI past prima in het Nederlandse poldermodel, men zit in allerlei overleggen en wil problemen in alle redelijkheid oplossen. Dat het CIDI weinig moet hebben van Lieberman en felle nationalisten in Israël is geen geheim. De 'ruk naar rechts' waar Maarten Jan Hijmans het CIDI van betichtte lijkt me dan ook onzin. Het heeft wellicht meer met zijn eigen ruk naar (extreem) links en vooral antizionisme te maken.


Thomas von der Dunk meende hierop in hakend dat het CIDI 'een verlengstuk van de PVV werd' omdat men Iraniërs en Marokkanen van de Kristallnachtherdenking zou weren. Dat zit zo. Voorheen was de organisatie daarvan meestal in handen van het radikaal linkse Nederland Bekent Kleur van Rene Danen, een samenwerkingsverband waarin vooral de Internationale Socialisten goed vertegenwoordigd zijn. Die hebben op hun beurt meer dan eens hun sympathie betuigt voor Hezbollah en Hamas, steunen boycots van Israël en lopen mee in anti-Israël demonstraties. Op herdenkingen in het verleden spraken vaker antizionisten zoals Mohamed Rabbae en werd de situatie van de Joden in de jaren '30 op een lijn gesteld met die van moslims nu. Vorig jaar tekende het CJO hiertegen protest aan, en kondigde aan zelf een jaarlijkse herdenking te gaan organiseren, en dit jaar is er naast de NBK herdenking dus een herdenking door het CJO. Dat vonden Von der Dunk en Maarten Jan Hijmans, betrokken bij de NBK herdenking, een schande. Het was 'een smerige rotstreek' en het einde van de multiculturele gezamenlijke herdenking, waar Joden naast Marokkanen en andere moslims stonden.
Op de herdenking van vorig jaar was een groep Israël-sympatisanten met Israëlische vlaggen verschenen, die de herdenking overigens niet verstoorden zoals Tegenlicht beweerde, en ook niet door het CIDI waren gestuurd, zoals Hijmans beweerde.

Natuurlijk is het jammer dat er een splitsing is, maar dat ligt niet zozeer aan het CJO en het CIDI, die jarenlang hebben geduld dat het NBK de herdenking voor haar eigen politieke ideologie gebruikte (en vooral tegen Wilders ageerde) als aan het NBK. Als men gezamenlijk wil herdenken, dan mag evengoed aan de Joodse gemeenschap tegemoet worden gekomen als aan de Marokkaanse. Het gaat per slot van rekening wel om het herdenken van het begin van de Holocaust, de moord op 6 miljoen Joden. Wat mij betreft is er niks mis mee daarbij ook te waarschuwen voor intolerantie en uitsluiting in het algemeen, maar de nadruk moet wel op de herdenking zelf liggen. Ook mag nieuw antisemitisme niet worden vergeten. In veel buurten in Amsterdam kun je als Jood niet meer met een keppel op lopen, en dat zijn juist de buurten waar veel allochtonen wonen. Een ideaal onderwerp voor zo'n herdenking, maar het NBK verzweeg dat probleem in haar herdenkingen. Ook dit jaar zullen overigens Ben Kok en een aantal anderen hun opwachting maken met Israëlische vlaggen om tegenwicht te bieden bij de herdenking van het Platform Stop Racisme en Uitsluiting (voorheen NBK). Ik kom hier overigens nog op terug.

Het zou interessant zijn als na de jarenlange focus op de vermeende oppermachtige Israëllobby en het eeuwige CIDI als boegbeeld van het kwaad, er ook eens een reportage kwam over de Palestina lobby. Er is een heuse Palestijnse ambassade in Nederland en er lopen interessante banden van leden van het Palestina Komitee naar GroenLinks en de SP. De werkgroep Midden-Oosten van GroenLinks bestond een paar jaar terug voor een groot deel uit mensen die ook bij het NPK betrokken waren. Vorig jaar kwam aan het licht dat het Kamerlid Arjen El Fassed niet alleen oprichter van het radikaal antizionistische Electronic Intifada is, maar ook bij Al Awda betrokken was, een organisatie die geweld tegen Israël ondersteunt. En Carel Brendel heeft talloze banden tussen de organisatoren van de Gaza vloten en de Moslim Broederschap en Hamas blootgelegd. Met wat speurwerk, waar de publieke omroep voor betaald krijgt uit publieke middelen, is vast nog wel meer boven water te krijgen. Met wie hebben leden van het NPK verder allemaal contact? En lopen er vanuit 'nette' anti-Israël organisaties zoals EAJG, UCP en Kerk in Actie ook lijntjes naar radikalere groeperingen en mensen? Op welke politici heeft de Palestina lobby vooral invloed? Hoe gaat zij daarbij te werk? En hoe komt het toch dat er de laatste tijd zoveel anti-Israël stukken in kranten verschijnen, en wel erg veel anti-Israël reportages op TV? Is dat alleen maar tijdgeest of zit daar meer achter? Allemaal reuze interessant. Ik zou zeggen dames en heren van de publieke omroep: zoek het eens uit.

Ratna Pelle

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten