Verslag Fact Finding Mission 2011
http://www.cijo.nl/activiteiten/verslag-fact-finding-mission-2011/
Geplaatst op 31 August 2011 door Joel
'De meest gebalanceerde factfindingreis die ik tot nu toe ben tegengekomen', stelde een van de betrokkenen. Niet als je het aan de sprekers vraagt, natuurlijk. De medewerkers van de PLO vinden dat het programma teveel nadruk legt op het Israelische 'narrative', kolonisten op de Westelijke Jordaanoever vinden precies het tegenovergestelde. Zonder relativeringsvermogen is CiJO's Fact Finding Mission een drama.
De organisatie waarschuwde de deelnemers al van tevoren. 'Jullie zullen gebombardeerd worden met extreme (en minder extreme) opvattingen die lijnrecht tegenover elkaar kunnen staan. Het is aan jullie om te bepalen waar voor jullie de waarheid ligt'. Ik zal alvast verklappen dat indien er een waarheid bestaat, deze in het midden ligt.
De groep, bestaande uit 20 studenten met diverse achtergronden, heeft aardig wat informatie moeten verwerken. Er is onder meer gesproken met de Nederlandse Vertegenwoordiging in Ramallah, de beleidsadviseur van de Negotiations Affairs Department van de PLO, Israelische studenten, Hannah Goslar (Holocaustoverlevende en voormalig vriendin van Anne Frank), Palestijnse en Israelische ouders van de Bereaved Parents Circle, een voormalig kolonel uit het Israelische leger, Palestijnse ondernemers uit Jenin, kolonisten uit de Westelijke Jordaanoever en Nieuwsuur-correspondente Ankie Rechess.
Een samenleving van tegenstellingen. De wereld van de kolonist die de Tempel wenst te herbouwen komt niet of nauwelijks overeen met de wereld van een willekeurige leeftijdsgenoot uit Tel Aviv. En dan te bedenken dat deze tegenpolen in sommige gevallen slechts tien minuten van elkaar verwijderd zijn.
In het zuidelijke Sderot, de stad die al jarenlang bestookt wordt met raketten uit Gaza, moeten burgers de gewelddadige aanvallen van Hamas en andere terroristische organisaties verdragen, terwijl aan de noordgrens bewoners van Metulah moeten toekijken hoe de Hezbollah-vlag sinds enkele weken wappert bij het hekwerk dat Israel van sji'itisch Libanon scheidt. Een angstaanjagend gezicht, als je bedenkt wat Hezbollah met Israel van plan is.
Maar we mogen onze ogen niet sluiten voor de dagelijkse realiteit in de betwiste gebieden. Door iedereen aan het woord te laten, zijn we er met de hele groep in geslaagd een goed beeld te vormen van de status quo en wat er allemaal op het spel staat.
Oplossingen? Je moet van goede huizen komen wil je na een week en wat literatuurstudie met oplossingen kunnen komen. Toch vormden deelnemers die een mogelijke oplossing met de groep wensten te delen geen uitzondering.
Pas na een zware maar enorm bevredigende reis waren we echt goed in staat alles wat op ons was afgekomen, te verwerken. Ondanks de complexe realiteit in de regio, ligt de prioriteit bij een oplossing voor het slopende conflict tussen Israel en het Palestijnse volk. Amos Oz , schrijver en vredesactivist, beschreef in zijn pamflet 'Between Right and Right' de situatie aan de hand van een toegankelijke metafoor. Volgens Oz is de relatie tussen Israeli's en Palestijnen als een onvrijwillig huwelijk dat nooit liefde of vriendschap heeft gekend. Een plotselinge wederzijdse uitbarsting van liefde ligt ook niet in het verschiet. Waar beide volkeren naar moeten streven is een beschaafde scheidingsprocedure. Een pijnlijke scheiding, dat wel. Dat beide ouders namelijk in hetzelfde appartement zullen wonen, met kleine kamertjes en een badkamer en keuken waar duidelijk een duurzame oplossing voor gevonden moet worden, is evident. In de praktijk betekent dit grenzen op basis van de wapenstilstandslijnen van 1949, met een speciale oplossing voor Jeruzalem en, met het oog op de toekomstige rust, economische samenwerking. Een gezamenlijk kopje koffie op z'n tijd moet dan best haalbaar zijn.
De klok heeft gesproken en we kunnen niet terugdraaien wat er in het verleden gebeurd is. Iedere staat maakt fouten, ieder volk beschikt over z'n eigen zure appels, maar een vredesoplossing is noodzakelijk, wil de situatie in de regio trekjes van draaglijkheid aannemen. Israel is een fantastisch land en komt pas echt tot z'n recht zonder een constante militaire staat van paraatheid. Dat is ons allemaal wel duidelijk geworden.
We concludeerden dat vrede geen sprookje is, maar ook absoluut geen 'piece of cake'. Je hoeft niet te kiezen of je 'pro-Israel' of 'pro-Palestijnen' bent. Het betreft hier geen voetbalwedstrijd, maar een onhoudbare situatie die schreeuwt om vrede. Deze vrede komt niet dichterbij als niemand bereid is radicale ideologieën los te laten of concessies te doen. Wat dat betreft zou iedere radicaal zich in mogen schrijven voor CiJO's Fact Finding Mission. CiJO's aanmeldingssysteem draait in dat geval met plezier overuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten