zondag 7 november 2010

De Gilad Shalit Brigade (IMO Blog)

 
IMO Blog, 2010

Op mijn verzoek heeft Gerbrig Arends een stukje geschreven over haar acties voor de vrijlating van Gilad Shalit. Zij heeft de afgelopen maanden meermaals in Den Haag voor hem gedemonstreerd, en in december zal zij er met enkele medestanders wederom zijn. Als je mee wilt doen aan zo'n actie stuur dan een bericht naar het contactadres op deze blog, dan komt het bij haar terecht.

Alvast even een reactie op het te verwachten argument dat er in Israël bijna tienduizend Palestijnen gevangen zitten en zij ook recht hebben op vrijheid. Deze mensen zijn veroordeeld door militaire rechtbanken en sommigen van hen hebben zware aanslagen met vele doden en gewonden op hun geweten. Zij zijn bijna allemaal betrokken geweest bij het organiseren en uitvoeren van gewapende acties tegen Israël, en bij de organisatie en opbouw van de groeperingen die deze acties organiseren. Ik sluit niet uit dat er enkele Palestijnen onterecht gevangen zitten, en over de administratieve detentie voorafgaand aan een veroordeling heb ik zo mijn twijfels. Zij hebben echter allemaal kontakt met de buitenwereld, en krijgen bezoek van het Rode Kruis, van dokters en van mensen die het voor deze gevangenen opnemen. Onlangs las ik, nota bene uit een Palestijnse krant, dat sinds 2000 meer dan 10.000 Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen zijn afgestudeerd; 200 gevangenen staan momenteel ingeschreven aan diverse universiteiten.

Ratna


De Gilad Shalit Brigade

De Gilad Shalit brigade is begonnen door 2 vrouwen die zich, meest om persoonlijke redenen, in de loop van de ruim 4 jaren dat Gilad Shalit nu al in Gaza gevangen wordt gehouden steeds meer betrokken zijn gaan voelen bij het onvoorstelbare leed en onrecht dat deze jonge militair/student en zijn ouders, verdere familie en vrienden en hele omgeving wordt aangedaan.

Ondergetekende is bv. jarig op 25 juni, de dag waarop Gilad ontvoerd is. Dus elk jaar als ik mijn verjaardag vier gaan mijn gedachten heel speciaal naar hem toe. Bovendien heb ik een zoon die bijna even oud is als hij. Maar mijn zoon heeft in de afgelopen 4 jaar bijna zijn hele studie afgerond, terwijl Gilad, die ook student is, al die tijd niets heeft kunnen doen. Daardoor komt het heel dichtbij.

We zijn nog maar kort geleden, in augustus van dit jaar, op het Binnenhof begonnen met een kaartenactie voor zijn Gilads 24ste verjaardag, zijn 5de verjaardag in gevangenschap. We hadden een grote foto van hem bij ons en zijn gewoon begonnen mensen aan te spreken over Gilad Shalit en/of hen een flyer met informatie aan te bieden.

Veel mensen blijken heel weinig (meer) over hem te weten en al helemaal niet te beseffen dat Gilad, in strijd met alle regels en mensenrechten, al die tijd volkomen geïsoleerd wordt van zijn familie en vrienden, en dat zelfs het Rode Kruis niet bij hem toegelaten wordt om te controleren hoe hij behandeld wordt! Verder blijken veel mensen niet te beseffen dat Gilad Shalit helemaal geen (krijgs)gevangene is maar gewoon in vredestijd, op Israëlisch grondgebied door Hamas is gekidnapt.
In de flyer roepen we de mensen ook op om zelf in hun eigen omgeving te zien wat zij misschien voor Gilad Shalit kunnen doen en voor hem te bidden.

We hebben de mensen die dag ook gevraagd of ze een felicitatie of boodschap voor Gilad op een kaart wilden schrijven. Binnen de 2 uur waren alle 60 kaarten beschreven! We hebben de kaarten zelf naar het Rode Kruis in Den Haag gebracht met het verzoek ze aan Gilad Shalit te sturen. Ze zouden het proberen, al is de kans dat het lukt natuurlijk heel gering. Maar ze waren blij met onze actie, want zij proberen dus al jaren tevergeefs toegang tot hem te krijgen.

We hebben die 1ste keer ook flyers in de postvakjes van alle politici laten stoppen. Je hoopt dat ook zij op hun plaats zullen doen wat ze kunnen om aan dit verschrikkelijke drama een goed einde te brengen!
Zo'n 2 weken later stonden we er weer, nu alleen met foto en flyers. We hebben ook die keer veel mensen gesproken, en dat was heel zinvol, maar we hadden toch het gevoel dat er iets ontbrak, dus de keer daarop hebben we handtekeningenlijsten mee genomen gericht aan Verenigde Naties met het verzoek om druk op Hamas te zetten om de ontvoering van Gilad Shalit ook te betrekken bij de vredesonderhandelingen. Daar hebben we nu 2 keer mee op het Binnenhof gestaan en ca. 160 handtekeningen opgehaald en opgestuurd naar meneer Ban ki Moon.

Inmiddels hebben zich nog 2 dames bij ons gevoegd en we hebben 2 spandoeken laten maken. Op 1 november zijn we gestart met een handtekeningenactie gericht aan onze nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal waar we in november mee door hopen te gaan, en we nemen natuurlijk steeds ook flyers met info mee.

In december willen we op het Binnenhof mensen in de gelegenheid stellen om een (Chanoekah)kaars voor Gilad Shalit aan te steken. We willen dan ook foto's maken en opsturen aan bv. Standwithus. Mogelijk gaan we die dag ook een felicitatie en steunbetuiging aan de Israëlische Ambassade overhandigen, maar de plannen zijn nog niet helemaal rond. Iedereen die belangstelling heeft:
laat het even weten op deze weblog en dan hoor jij/u van me!

Het doel van onze brigade is eigenlijk vooral een stukje bewustmaking van de mensen over Gilad Shalit, zijn situatie, maar ook over de manier waarop Hamas werkt. Het leuke is dat je op zo'n plaats allerlei verschillende mensen tegen komt en spreekt, ook mensen waar je anders niet mee in contact komt: ouderen, jongeren, veel scholieren, toeristen, allochtonen, Joden, Christenen, Moslims, voor of tegen Israël enz.

Onze acties zijn eigenlijk steeds kleine prikacties, passend bij de tijd van het jaar en actuele gebeurtenissen enz. Als onze actie bijdraagt aan de bevrijding van Gilad Shalit zou dat natuurlijk geweldig zijn! Maar we zijn ook al heel blij als we toch een aantal mensen aan het denken hebben gezet. We willen ervoor waken dat we niet premier Netanyahoe of de Israëlische regering onder druk zetten, maar de daders aan te spreken en de organen die ervoor zijn om dit soort misstanden aan de kaak te stellen, zoals Rode Kruis, Amnesty International, de VN, onze minister van Buitenlandse Zaken enz. te stimuleren en steunen.

Namens de Gilad Shalit brigade,

Gerbrig Arends-Alkema
Lammie Lassche

1 opmerking:

  1. Heel aardig,dames.Vooral (een stukje) bewustwording lijkt me broodnodig,
    dus waar maar mogelijk FEITEN vermelden,zoals hier.
    Als ik lees dat een hele zaal Amsterdamse jongeren GNIFFELT als Israel's
    doodsangst voor Iran ter sprake komt dan is vergroting van kennis bij die gniffelaars het eerste waar je aan denkt.
    .Alleen...zou de ratio het winnen van deze oeroude emotie???

    BeantwoordenVerwijderen